Ήρωες/ Κατορθώματα και απίστευτες ιστορίες μαχών του 20ου αιώνα

[Maleficus]

ο πατερας μου πολεμησε στην Κυπρο και μ ειχε πει δυο τρεις ιστοριες τις οποιες τωρα ποια δυστηχως δεν μπορω να ακουσω...
ενα μπορω να π ομως με σιγουρια !...πως το σημαδι απο τη σφαιρα που του ειχε περασει  ξυστα απο σβερκο το εχει ακομα
το ειχε παθει οταν μετεφερε ενα τραυματια να τον βαλει μεσα σε ενα σπιτι πραγμα που καταφερε μιας και ηταν σχεδον διπλα οταν τον χτυπησανε. οταν ξεπερασε το σοκ ταμπουρωθηκαν μεσα
δεν τον ενοιζαν τα μεταλλια διοτι ελεγε πως ειναι αποδειξη για το οτι σταθηκες τυχερος και το πως να παιρνεις ειτε να μην παιρνεις μεταλλια το καθηκον σου με τον ενα ή τον αλλο τροπο θα το κανεις!!
Ο παππους μου ηταν στο Βασιλισσα Ολγα οταν βυθιζοτανε και εχει παρει τρια μεταλλια(συν αλλα τεσσερα που ειχε για ανδρεια) για αυτο διοτι βρηκε μια τρυπα στο μηχανοστασιο απλωσε τα χερια του και βγηκε εξω!Αργοτερα στο Αβερωφ και μετα στο Αγγλικο Ναυτικο...δεν εκανε το καθηκον του λιγοτερο ή περισσοτερο απο καποιον αλλο...
τι να τα κανει κανεις τα μεταλλια?

Ειναι μεγαλη ντροπη οταν ζουμε στην χωρα που εξυμνουν ολοι οι λαοι και οσοι εχουν ασχοληθει με την ιστορια για τον πολιτισμο  και το φως που εδωσε στον κοσμο εμεις να ανεχομαστε τον καθε γενιτσαρο να μας αποκαλει φασιστες και ρατσιστες επειδη τιμουμε οσους επεσαν για την Ελλαδα μας.

πηγα στο σχολειο μου εχθες για να δωσω τα στοιχεια μου για να βγαλω ταυτοτητα πανελληνιων και οπως περιμενα να ερθει ο διευθυντης ακουσα μια κοπελιτσα να λεει οτι επρεπε να ειχαν καψει την Ελληνικη Σημαια στη καταληψη!!!!
το τι ακουσε απο μενα για αυτη της τη κουβεντα δεν λεγεται( φυσικα και δεν την εβρισα) αλλα μετα το τι μου λεγανε δεν μπορειτε να φανταστειτε!!!Ολα τα ακουσα!

Πανω απο τη λογικη ειναι η αγαπη για την πατριδα...
Ομηρος..

[Horus]

η Ελλαδα ειναι ισως η μονη χωρα που αν καις τη σημαια ειναι μαγκια κ εισαι κοινωνικα αποδεκτος!!
οχι μονο αυτο, ετσι δηλωνεις τον βαθυ σου προβληματισμο για την εκαστοτε κυβερνηση κ την κατασταση στην οποια η κοινωνια μας εχει περιελθει..

επισης αν κανει το λαθος η αστυνομια να σε συλλαβει γιατι βεβηλωνεις το εθνοσημο κ καταστρεφεις κρατικη περιουσια που ανηκει σε ολους τους φορολογουμενους, τοτε εμφανιζεται δικηγορος του συριζα να καταγγειλει την αντισυνταγματικη σου συλληψη! (δεν παραθετω προσωπικη εκτιμηση για να μην γινει πολιτικη η συζητηση, ειναι αυτο που ειδα στις ειδησεις)

αν τολμαγες να το κανεις αυτο στην αμερικη ειχες φαει μια στο στηθος κ μια στο κεφαλι πριν καν εμφανιστουν οι καμερες!!  ουτε στη γερμανια θα γλιτωνες το ξυλο της αρκουδας για κατι αντιστοιχο! να μην πουμε για αγγλια, γιατι εκει ανθρωποι εχουν πυροβοληθει για πολυ λιγοτερα!! αυτοι ειναι καθυστερημενοι ομως, εμεις εχουμε δημοκρατια!

καλως ή κακως η ιστορια γραφεται απο τους νικητες παιδια. ο χιτλερ κ ο σταλιν ανηκουν στους ηττημενους. ετσι μαζι τους καταδικαζονται κ οι πολεμιστες τους. τον παιπερ π.χ ολοι τον ταυτιζουν με την εκτελεση των αγγλων στο μαλμεντυ. κανενας δεν ενδιαφερεται για το πως κερδισε τα μεταλια του κ εγινε ο νεοτερος ανχης στο γερμανικο στρατο.
ο σταλιν οταν σφαγιασε τους κοζακους κ τους ουκρανους που συμαχησαν με τους γερμανους ηταν ο γενοκτονος, αν η ζαρια ειχε κατσει αλλιως ομως θα ηταν εθνικος ηρωας κ αυτος που εσωσε τη σοβιετικη ενωση απο τους εισβολεις!!

σκεφτητε τις "ζαριες" της ιστοριας κ τους μεγαλους ηγετες κ πως θα μπορουσαν να ειναι τα πραγματα.
ουασινγκτον απο μεγαλυτερος προδοτης -> μεγαλυτερος εθνικος ηρωας!
βασιλισσα της αγγλιας απο γενοκτονος -> πιο αγαπητη προσωπικοτητα στο νησι!
 

 

 

[cgwolf]

 Είναι πολύ σχετικό το ποιος είναι ήρωας και ποιος δεν είναι...
Και το λέω αυτό γιατί ποτέ τα κριτήρια δεν μπορούν να είναι αντικειμενικά...
Κάποιος που για κάποιους είναι ήρωας,για κάποιους άλλους είναι προδότης/δολοφόνος...
Σε ένα πόλεμο ή μια μάχη δεν υπάρχει νικητής όπως και να το δείς,αν το δείς αντικειμενικά...
Και οι 2 (3-4-5...) πλευρές έχουν απώλειες....άρα σε όλες τις πλευρές κάποιοι έχασαν δικά τους αγαπημένα πρόσωπα.

Κατόρθωμα για 'μένα ήταν ότι ο Αϊνστάιν κατάφερε να "ξεκολλήσει"/"ανοίξει" τα μυαλά των φυσικών της εποχής και να τους δείξει και άλλους "δρόμους"...
Κατόρθωμα ήταν του Παπανικολάου η γνωστή εξέταση Pap - test που σώζει στην κυριολεξία ζωές...

Ήρωες είμαστε όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...
Τα μετάλλια και οι τίτλοι υπάρχουν...αλλά κι αυτά μετά απο τα προαναφερθέντα,καταλαβαίνεται ότι δεν είναι αντικειμενικά...

Αυτή είναι η δική μου γνώμη τουλάχιστον...

[Emperor]

Ο Πάιπερ ήταν πραγματικά ένας πολύ ταλαντούχος αξιωματικός, και το μεγαλύτερο κατόρθωμά του ήταν στο ανατολικό μέτωπο με σειρά ηρωισμού και αυταπάρνησης σε διάφορες "ακατόρθωτες" αποστολές που του ανέθεταν. (Η "σφαγή του μαλμεντυ" έγινε χωρίς εντολή του ιδίου του Πάιπερ φυσικά, ήταν πρωτοβουλία μερικών θερμόαιμων SS, που όπως αποδείχτηκε έκαναν τους αμερικάνους να πολεμούν μέχρις εσχάτων προκειμένου να παραδοθούν στη συνέχεια)

Θα παραθέσω λεπτομέρειες για τα κατορθώματά του Πάιπερ σύντομα και μπράβο για την ιδέα σου.

Τώρα, άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε ας περιοριστούμε στα της ιστορίας χωρίς να μένουμε σε πολιτικά θέματα. Θέματα όπως το κάψιμο της Ιερής μας σημαίας κλπ, είναι αυτονόητα καταδικαστέα και αποτελούν πράξεις προδοσίας και ιεροσυλίας προς τους προγόνους μας που θυσιάστηκαν για να απολαμβάνουμε σήμερα την ελευθερία, αλλά δεν είναι ενότητα που πρέπει να απασχολεί το παρόν αντικείμενο που σχολιάζεται εδώ.

Επίσης, εδώ γράφουμε ιστοριούλες (μικρές-μεγάλες), κατορθωμάτων που προσωπικά θεωρούμε ηρωικές, που μας συναρπάζουν, συγκινούν κλπ.

Ήρωας είναι και ένας παντρεμένος ακόμη ... ή οι γείτονες μου με τη μουσική που ακούω (ξέρει ο Male...   \w/ )

Εδώ ασχολούμαστε με πολεμικούς ήρωες, δηλαδή ήρωες στα πεδία των μαχών ανά τον κόσμο στο διάβα της ιστορίας, από την αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας μέχρι σήμερα.

Είναι πραγματικά πολύ απλό...έχεις να καταθέσεις κάποιο γεγονός? το βάζεις. Δεν έχεις? Μη γράφεις.

[Maleficus]

οτι ειμαι Male με Μ κεφαλαιο το ξερω αλλα μπαινεις που μπαινεις στο κοπο να πατησεις shift+alt γραφτο ολο...
χαχαχαχαχαχαχαχα
βασικα εμεις ειμαστε οι ηρωες με τη μουσικη που ακουνε οι αλλοι !!!!!

[Ranger]

O καλύτερος ελεύθερος σκοπευτής όλων των εποχων Carlos Hathcock http://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Carlos_Hathcock&ei=zMJqS5WRMJrimgOo77T5BA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&ved=0CA4Q7gEwAA&prev=/search%3Fq%3Dcarlos%2Bhathcock%26hl%3Del%26rlz%3D1R2ADFA_elGR361

Kαι μιας μιλάμε για ήρωες ας δούμε και κάποιους άγνωστους ήρωες ΄

http://video.google.com/videoplay?docid=-7370958317563864899#

[wildweasel]

Είμαι σίγουρος πως θα γράψουν κι άλλοι για άσχετα θέματα κάτσε να δεις...Είπαμεεεε, κατορθώματα γράφουμε εδώ για ήρωεες ή απίστευτες ιστορίες μαχών του 20ου αιώνα. Να το κάνω πιό λιανά   :
Αν δεν έχουμε στοιχεία δεν γράφουμε τίποτε. όχι σε φάση μου είπε ένας, πολιτικές αδικίες και άκυρα πράγματα. Γράφετε εδώ ΜΟΝΟ εάν είστε φίλοι του είδους και όχι παρεμβάτες του ή και καλά διορθωτές- ειδήμονες. Είμαι σίγουρος πως΄δεν θα καταλάβουν κι άλλοι το τόοοσο πιά πολύπλοκο θέμα που έβαλα στην επικεφαλίδα   και θα συνεχίσουν να γράφουν σε στυλ ''και εγώ έτσι και έκανα και έρανα'' ( βρε σεις δεν μας ενδιαφέρει, μας ενδιαφέρει μόνο ότι ήταν  κάπου κάποτε στον 20ο αιώνα κάποιοι τύποι που έκαναν αυτό και αυτό υπό αυτές τις συνθήκες ή υπό αυτήν την δυσαναλογία, κάτι πολύ πολύ δύσκολο τελεία και παύλα.

Ευχαριστώ εάν έγινα σαφής/ κατανοητός (του μικρού μου ανηψιού που είναι 9 ετών του άρεσε το θέμα πάντως   )

[Zaitsev]

Πιστεύω ότι το παρακάτω αξίζει να υποθεί αν και η ιστορική ύπαρξη αμφισβητείται

(Από το βιβλίο του "Μυστική Ακρόπολη" του συγγραφέα Ιωάννη Γιαννόπουλου)


Είναι Κυριακή 27 Απριλίου 1941, ώρα 8.30. Ένα στρατιωτικό άγημα,
αποτελούμενο από δυο μοτοσικλέτες, ένα Κίμπελ-βάγκεν και ένα φορτηγό,
ανεβαίνει από το Θησείο την οδό Απ. Παύλου προς την Ακρόπολη.
Επάνω στον Ιερ6 Βράχο, (πο μέρος που οι Αθηναίοι ονομάζουν
Καλλιθέα, ψηλά στον ιστό κυματίζει η Σημαία. Η εθνική Σημαία με το
μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται
από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Οι στρατιώτες που την φρουρούσαν όλες τις ημέρες από την 28η
Οκτωβρίου του 1940 δεν υπάρχουν πια.  Κι όμως ένας φρουρός είναι εκεί. Είναι
η πρώτη του ημέρα που του ανέθεσαν αυτή την δουλειά και είναι πολύ υπερήφανος.
Είναι μόλις 17 χρονών και μέλος της Εθνικής Οργάνωσης
Νεολαίας (ΕΟΝ). Από τα τείχη είδε, κάτω στην πόλη, στρατιωτικά
Γερμανικά αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται και σιγά-σιγά τους ανθρώπους
να κυκλοφορούν. Είχε μια αγωνία για τους Γερμανούς
που είχαν μπει στην Αθήνα, μια στενοχώρια για τον αδελφό του, που δεν
είχε γυρίσει ακόμη από το μέτωπο. Τον παίδευε το τι έμελλε να ξημερώσει
τις επόμενες ημέρες για την οικογένειά του, τους φίλους του, την Πατρίδα
του. Του ζέστανε την καρδιά όμως η σημαία που κυμάτιζε, η Ακρόπολιι η
αιώνια και ο Αττικός ήλιος. Μια μικρή αισιοδοξία άρχισε να νιώθει η παιδική
του ψυχή η αθώα. Θα πέρναγαν όλα.
Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια ήταν το τρίπτυχο των ιδανικών της εποχής εκείνης.
Γι' αυτά τα τρία αγαθά πρέπει να ζούμε, να εργαζόμαστε και να προσπαθούμε.
Η πατρίδα του είχε σκλαβωθεί. Οι άνθρωποι και η πίστις των
θα φρόντιζαν να ελευθερωθεί γρήγορα!
Την ίδια στιγμή που ο Κώστας - ο φρουρός της Σημαίας - σκεπτόταν όλα
αυτά, το στρατιωτικό Γερμανικό άγημα έφθανε εμπρός από τα προπύλαια.
Πρώτα οι μοτοσικλετιστές κατέβηκαν, μετά ο οδηγός, οι δύο αξιωματικοί
από το Κίμπελ-βάγκεν και οι στρατιώτες από το φορτηγό. Παρετάχθησαν,
αφού έφτιαξαν τις στολές τους. Οι αξιωματικοί του στρατού, ταγματάρχης
Peter Jacoby και λοχαγός Georg Elsnits, τους επιθεώρησαν. Ένας λοχίας
κρατούσε μια σημαία διπλωμένη κατά τον στρατιωτικό τρόπο. Τα πρόσωπα
όλων έλαμπαν. Γι' αυτούς - το άγημα της Σημαίας - η στιγμή εκείνη ήταν
το επιστέγασμα της νίκης τους. Όλοι είχαν επιλεγεί γι' αυτήν την τιμή.
Ανήκουν στους "ορεινούς" του στρατού, δηλαδή στην 6η ορεινή μεραρχία
που είχε έμβλημα το εντελβάις των Άλπεων*.
Ξεκίνησαν σιγά-σιγά. Ακολούθησαν κι αυτοί το δρόμο που ακολουθούσε
η πομπή των Παναθηναίων, πόσο όμως διαφορετική ήταν τούτη η πομπή!
Ακόμη και το λουλουδάκι - το εντελβάις - έδειχνε εντελώς ξένο με το περιβάλλον.
Μια σοβαρότητα τους κατέλαβε. Ο τόπος τούτος ήταν διαφορετικός. Ήξεραν άραγε το νόημα της στιγμής, ένιωθαν τους αιώνες; Κανείς δεν
ξέρει. Μόλις έφθασαν στον Παρθενώνα είδαν - με έκπληξή τους - ότι η
Σημαία δεν ήταν μόνη. Κάποιος νεαρός με στολή - όχι στρατιωτική - ήταν
εκεί. Συνέχισαν να προχωρούν. Ο Κώστας τους είχε δει κι αυτός. Είχε χάσει
την χαλαρότητά του και τέντωσε από ένστικτο το σώμα του. Δεν ήξερε
ακόμη τι θα γινόταν αλλά ένιωθε ...
Την ώρα που οι στρατιώτες πλησίαζαν, ήλθε κοντά στον ισrό της
Σημαίας και τον άγγιξε. Να τον προστατεύσει ή να πάρει δύναμη απ'
αυτόν; Σίγουρα και τα δύο. Ήταν εκείνη η μοναδικιί στιγμή που τα γεγονότα
είναι τόσο δυνατά που το παιδί γίνεται άνδρας. Άπλωσε το αριστερό
του χέρι και αγκάλιασε τον ιστό.
Οι στρατιώτες εν τω μεταξύ είχαν πλησιάσει και είχαν παραταχθεί σε
μια σειρά εμπρός από τον ιστό, κοιτάζοντάς τον. Οι αξιωματικοί εμπρός
τους, ο λοχίας με την σημαία ένα βήμα πιο πίσω. Ο Κώστας είδε την
σημαία που κρατούσε ο λοχίας και κατάλαβε. Ήλθαν να υψώσουν την
σημαία. Την σημαία τους. Αχ, και να 'χε ένα όπλο σκέφτηκε απλά.
Οι αξιωματικοί - ελαφρά αμήχανοι - προχώρησαν ένα ακόμη βήμα, στάθηκαν
προσοχή και τον χαιρέτησαν στρατιωτικά. Ο Κώστας ανταπόδωσε
μάλλον από ένστικτο. Και να εκεί ο νεαρός Έλληνας, κρατώντας τον ιστό
με αισθήματα ψυχικής συντριβής για το ό,τι έμελλε να επακολουθήσει,
δαγκώνοντας τα χείλη και σφίγγοντας τις γροθιές του, σοβαρός με τα
καστανά του μάτια - φλόγες πραγματικές - να διαπερνούν τα πρόσωπα των
αξιωματικών. Και εκείνοι αμήχανοι, καταλαβαίνουν.
Και ο Παρθενώνας, το Ερεχθείο, ο Ιερός Βράχος, να παρακολουθούν
σκηνές που είχαν επαναληφθεί στο παρελθόν. Άκρα ησυχία, μόνο ο θόρυβος
της Σημαίας που κυματίζει. Ο λοχίας με την σημαία τους προχώρησε
και ο ταγματάρχης ένευσε με το κεφάλι του.
Ο Κώστας άφησε τον ιστό που τον κρατούσε και τους γύρισε την πλάτη.
Άρχισε με αργές κινήσεις να λύνει το σχοινί και να υποστέλλει την
Σημαία του. Δάκρυα πολλά άρχισαν να κυλούν απ' τα μάτια του. Δεν έβγαλε
άχνα. Κατάπιε τους λυγμούς του. Η σημαία πλέον κατέβαινε αργά-αργά
και εκείνος σκεφτόταν:
Συγχώρα με, σε παρακαλώ! Δεν γίνεται διαφορετικά. Καλύτερα εγώ, παρά αυτοί.
Μην στεναχωρείσαι δεν θα σε πάρουν αυτοί!
Παιδικά απλά λόγια ή λόγια Ελλήνων οπλιτών του Λεωνίδα;
Ο βαθμοφόρος της Νεολαίας ή ο βετεράνος πολεμιστής της φρουράς
των Αθανάτων του Αλέξανδρου;
Μα μήπως δεν είναι το ίδιο; Παιδιά και πολεμιστές δεν έχουν την ίδια
ψυχή αφού είναι Έλληνες;
Ο Κώστας έχει τελειώσει. Αρχίζει το δίπλωμα της σημαίας. Την διπλώνει
άψογα. Εξακολουθεί να έχει στραμμένη την πλάτη στους στρατιώτες.
Χωρίς ούτε καν να στρέψει το βλέμμα του προς αυτούς, προχωρά προς τις
επάλξεις του τείχους. Σφίγγει την Σημαία στο στήθος του. Οι στρατιώτες
τον κοιτούν. Δεν ξέρουν. Άραγε νιώθoυν;
Ο Κώστας ήδη έχει πάρει πια έναν άλλο δρόμο. Ένα συμπαντικό δρόμο,
αυτόν που λίγοι ζωντανοί νιώθουν. Ένα ακόμη βήμα προς το τείχος. Μετά
οι επάλξεις. Μετά το κενό. Το παιδί πέφτει στον γκρεμό χωρίς ν' αφήσει
την σημαία του.
Συνειδητά. Ελληνικά. Υπέροχα.
Γι' αυτόν, απλά κρατεί την υπόσχεσή του. Η σημαία δεν παραδίδεται. Ο
Κώστας Κουκκίδης ανοίκει στην Ιστορία πλέον.
Οι Γερμανοί τα χάνουν. Μερικοί από τους στρατιώτες ήδη ετοιμάζονται
να ορμήσουν προς το τείχος.
Ο ταγματάρχης κοφτά, τους επαναφέρει: Εμπρός, την σημαία!
Ο λοχίας προχωρεί. Σε λίγο η στρατιωτική σημαία της Γερμανίας κυματίζει
στον ιστό.
Ξένη κι αυτή όπως το εντελβάις, ξένη όπως και οι στρατιώτες του αγήματος.
Ο ταγματάρχης Jacoby και ο λοχαγ6ς Elsnits προχωρούν προς το σημείο
που χάθηκε ο 'Ελληνας φρουρός. Κοιτούν από ψηλά. Ο Κώστας είναι με
την σημαία κάτω στο βάθος, επάνω στα βράχια.
Γυρίζουν με σκυμμένο το κεφάλι. Θα είναι αυτοί που επίσημα λίγο αργότερα
θα ζητήσουν από την διοίκησή τους να υψώνεται και η Ελληνική
Σημαία μαζί με την δική τους, από τούδε και στο εξής. Πράγματι, με έγκριση
του Γεν. Επιτελείου της Βέρμαχτ, την επομένη ημέρα η Ελληνική
σημαία κυματίζει ξανά.
.

[wildweasel]

Μπράβο στον Ranger!! 10' Τέτοια όμορφα πραγματάκια, να δίνουμε γνώση και να παίρνουμε γνώση.
Πραγματικά δεν ήξερα την ιστορία αυτή φίλε μου, ωραίος!!

Ευχαριστώ  

[Laetius]

Καλησπέρα σε όλους.Μία από τις ιστορίες που μου είχε πει ο παππούς μου για τον αδερφό του πατέρα του τον Γιάννη την οποία είχε ζήσει ο ίδιος  όταν ήταν μόλις 11 χρονών .Όταν έγινε η γερμανική εισβολή στα Γίαννενα , είχε πάρει τα παιδιά που πρόλαβε να μαζέψει  για να οδηγήσει έξω από τα Γιάννενα μέσο υπόγειων σωληνώσεων  που βγάζαν έξω από την πόλη.Από πίσω τους κυνηγούσε μια μικρή ομάδα γερμανών 5-6 άτομα μου είχε πει ο παππούς μου.Στη διαδρομή προς τα έξω ένα σημείο του σωλήνα ήταν αποκλεισμένο (μιλάμε για τεράστιες σωλήνες  2-2,5μέτρα δεν θυμάμαι και καλά διάμετρο). Αφού πέρασε τα παιδία από ένα άνοιγμα π έιχε από πάνω έμεινε πίσω για να καθυστερήσει  τους γερμάνους.Κατάφερε να αφοπλίσει τον προπορευόμενο από τους άλλους γερμανό (χτυπώντας τον με μία πέτρα στο κεφάλι) και του έκλεψε το όπλο .Ο πάππούς μου παρακολουθούσε από το κενό πάνω από τη σωλήνα .Έβλεπε τον αδερφό του πατέρα του να σκωτώνει όσους ερχόντουσαν από την άλλη άκρη ώσπου έμεινε από σφαίρες το όπλο και να ορμάει κατα πάνω  τους κρατώντας μια χειροβομβίδα  και  φωνάζοντας στα παιδιά:
-ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ !!. Καθώς έτρεχε άκουσε τον ήχο της έκρηξης  από την χειροβομβίδα . Αυτή ήταν και  η τελευταία φορά που τον είδε. Και για να μην ξεχάσω και τον παππού μου και ο ίδιος έιχε κάνει πολλά sabotaze στους γερμανούς  και κλοπές από στρατόπεδα.Μου είχε δείξει το νυφικό της γιαγιάς μου όταν ήμουν μικρός το είχε φτιάξει από κλεμένο γερμανικό αλεξίπτωτο καθαρό μετάξι πέδες . Και για να λέω και τα καλά  ορισμένων 'αντιπάλων' μας τότε , ένας από τους λόγους που επέζησε ο παππούς μου μετέπειτα ήταν ένας Ιταλός αξιωματικός (δυστηχώς δεν θυμάμαι το όνομα του να είναι καλά εκεί που είναι ) που του έδινε φαγητό, του έλεγε πότε θα κάναν έρευνες οι γερμανόι και τον είχε βγάλει από τρύπα (βάζαν κόσμο σε χαντάκια και τους σκώτωναν για παραδειγματισμό στους αντάρτες) 2 φορές .Δυστηχώς το μάθαν οι γερμανοί και τον εκτέλεσαν.Θα σας έλεγα και σκηνές από εμφύλιο που μ έλεγε αλλά δεν θα θελα να τα απεικονίσω γιατί δεν υπάρχει τιποτα το ευχάριστο σε αυτές.





Υ.Σ. συγνώμη για την μακρολογία μου αν σας κούρασε

[SAPPER]

O καλύτερος ελεύθερος σκοπευτής όλων των εποχων Carlos Hathcock http://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Carlos_Hathcock&ei=zMJqS5WRMJrimgOo77T5BA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&ved=0CA4Q7gEwAA&prev=/search%3Fq%3Dcarlos%2Bhathcock%26hl%3Del%26rlz%3D1R2ADFA_elGR361

Θα διαφωνήσω σε αυτό λέγοντας σου ότι ο καλύτερος με διαφορά ήταν ο Φιλανδός Simo Häyhä, δες παρακάτω τα link. 

http://en.wikipedia.org/wiki/Simo_H%C3%A4yh%C3%A4

http://www.mosinnagant.net/finland/simohayha.asp

http://www.snipercountry.com/SnipHistory.asp

[mirrage]

η Ελλαδα ειναι ισως η μονη χωρα που αν καις τη σημαια ειναι μαγκια κ εισαι κοινωνικα αποδεκτος!!

Υπερβολές και γενικότητες...

Μην βάζετε πολιτικά θέματα στα threads λέμε!!!!

Sapper 705 kills σε 100 μέρες είναι τρελό νούμερο!
Ειδικά κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες όπως οι -40
ως -20 βαθμοί!Μόνο που το σκέφτομαι παγώνω!
Αλλά είχε όπως βλέπω τον τρόπο να φέρει το περιβάλλον
και τις αντιξοότητες υπέρ του πχ το μάσημα χιονιού.

Τα 505 επιβεβαιωμένα kills πως επιβεβαιώνονται?
Πήρε τις ταυτότητες των θυμάτων?
Αν ναι τότε είναι ακόμα μεγαλύτερο το επίτευγμά του.

[EKAMenos]

Ενα αφιερομα στον θειο μου ΘΑΝΑΣΗ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ  Ελληνα λοκατζη που επεσε απο φιλια πειρα στην κηπρο αυτος ο ανθρωπος επεσε απο αεροπλανω χωρις αλεξιπτοτο και εζησε ΝΑ ΕΙΣΕ ΚΑΛΑ ΘΕΙΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕΣ ΠΕΡΙΦΑΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


«Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό».

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο 20χρονος τότε ΛΟΚατζής Θανάσης Ζαφειρίου κατέπεσε και τυλίχτηκε στις φλόγες, παρασύροντας στον θάνατο όλους τους υπόλοιπους επιβάτες- 32 στρατιώτες και πλήρωμα.

«Οι γονείς μου έκαναν κηδεία και τα εννιάμερα, ενώ ήμουν ζωντανός. Από το σοκ ο πατέρας μου υπέστη καρδιακή προσβολή και μερικούς μήνες μετά πέθανε», θυμάται σήμερα ο κ. Ζαφειρίου, που βρέθηκε 24 ώρες μετά το σωτήριο άλμα του βαριά τραυματισμένος σε ένα χωράφι δίπλα από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, τον Ιούλιο του 1974. Ειδικοί εμπειρογνώμονες υπολόγισαν- με βάση το σημείο συντριβής του πολεμικού αεροπλάνου και το σημείο όπου βρέθηκε ο τότε 20χρονος ΛΟΚατζής- ότι η πτώση του έγινε από ύψος τουλάχιστον 75 μέτρων. Ο Θανάσης Ζαφειρίου επέζησε από θαύμα. «Δεν θυμάμαι τίποτα από τον εντοπισμό μου. Θυμάμαι καθαρά πως έπεφτα σαν μολύβι στο χώμα. Για 7 μήνες δεν είχα τις αισθήσεις μου και δεν θυμάμαι παρά ελάχιστα από τη νοσηλεία μου στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο 401. Τότε είχαν πει οι γιατροί πως έπρεπε να μου κόψουν το πόδι. Δεν τους άφησα και σήμερα στέκομαι όρθιος- αν και κουτσαίνω λίγο καθώς περπατώ», λέει σήμερα ο κ. Ζαφειρίου, που έχει πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ με την επωνυμία «Το θαύμα»...

Σε μια συγκινητική εκδήλωση ο Δήμος Έγκωμης, στη Λευκωσία, τίμησε τον Θανάση Ζαφειρίου, τον μοναδικό επιζώντα από τη συντριβή , κατά την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο, ενός ελληνικού μεταγωγικού τύπου "Νοράτλας'. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, σε χαιρετισμό, που διαβάστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Στέφανο Στεφάνου, ευχαρίστησε τον Θανάση Ζαφειρίου για την προσφορά του στην Κύπρο. Η πράξη του Δήμου Έγκωμης να τιμήσει τον Θανάση Ζαφειρίου «εκφράζει την ευγνωμοσύνη μας προς αυτόν και προς όλους εκείνους, που προσέτρεξαν σε βοήθεια του προδομένου λαού μας», τόνισε ο πρόεδρος Χριστόφιας. Το «Νοράτλας», με τον κωδικό «Νίκη 4» ήταν ένα από τα έξι μεταγωγικά, που στάληκαν στην Κύπρο από την Ελλάδα, τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου, με 300 καταδρομείς για αντιμετώπιση των τουρκικών επιθέσεων. Όταν τα αεροπλάνα με τους καταδρομείς έφτασαν στην περιοχή του αεροδρομίου Λευκωσίας, εκλήφθηκαν ως εχθρικά και δέχθηκαν καταιγιστικά πυρά από τις αντιαεροπορικές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς.. Το «Νίκη 4» πήρε φωτιά και συνετρίβη, με αποτέλεσμα 33 καταδρομείς να βρουν τραγικό θάνατο. Ο Θανάσης Ζαφειρίου ήταν ο μόνος που διασώθηκε, γιατί κατάφερε και πήδηξε από το φλεγόμενο αεροπλάνο. Τα άλλα πέντε μεταγωγικά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Μερικά από αυτά δέχθηκαν πυρά και 11 από τους επιβαίνοντες καταδρομείς τραυματίστηκαν.

Το μοιραίο «Νοράτλας» κατέπεσε στο λόφο όπου βρίσκεται σήμερα ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας. Είκοσι εννέα καταδρομείς που βρίσκονταν σ'; αυτό βρήκαν τραγικό θάνατο και τα σώματά τους διασκορπίστηκαν στο λόφο. Μέσα στο κλίμα χάους που επικρατούσε, λήφθηκε απόφαση όσα σώματα καταδρομέων είχαν διαμελισθεί ή καεί και η περισυλλογή τους ήταν δύσκολη, να ταφούν με το αεροσκάφος στο σημείο της συντριβής, μαζί με άλλους νεκρούς του 1974.
Δείτε στη συνέχεια ένα ρεπορτάζ για τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.

[SAPPER]

Sapper 705 kills σε 100 μέρες είναι τρελό νούμερο!
Ειδικά κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες όπως οι -40
ως -20 βαθμοί!Μόνο που το σκέφτομαι παγώνω!
Αλλά είχε όπως βλέπω τον τρόπο να φέρει το περιβάλλον
και τις αντιξοότητες υπέρ του πχ το μάσημα χιονιού.

Τα 505 επιβεβαιωμένα kills πως επιβεβαιώνονται?
Πήρε τις ταυτότητες των θυμάτων?
Αν ναι τότε είναι ακόμα μεγαλύτερο το επίτευγμά του.

Ο "Λευκός Θάνατος" είναι θρύλος στον κόσμο των snipers, όχι μόνο για το αποτέλεσμα αλλά για της αντίξοες συνθήκες τις οποίες επιχειρούσε και σκόρπιζε τον τρόμο στα στρατεύματα του εχθρού.

Τα επιβεβαιωμένα kills είναι από αναφορές του εχθρού, φίλιων παρατηρητών η σκοπευτών κλπ.

Οι Φινλανδοί όντας πολύ καλοί σκοπευτές γενικότερα κέρδισαν τον σεβασμό ακόμα και τον εχθρών τους.

Ένας καλά εκπαιδευμένος sniper μπορεί να κάνει τέτοια ζημιά που χρειάζεται ολόκληρος στρατός για να την επιφέρει.

Στα σύγχρονα πεδία των μαχών οι snipers καταφέρνουν καίρια πλήγματα σε σημαντικούς στόχους προτεραιότητας αποδιοργανώνοντας τις δυνάμεις του αντιπάλου.

Δυστυχώς ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό στην Ελλάδα αυτό και υστερούμε σε εκπαίδευση ειδικότητας και υλικού σε σχέση με άλλους...
Γύρο στους 500 καλά εκπαιδευμένους ελεύθερους σκοπευτές να είχαμε στα νησιά μας και τον Έβρο η οποιαδήποτε επεκτατική προσέγγιση θα απέβαινε μοιραία.

Η απώλειες έρχονται μετά το κύμα.

Snipers lead the way.

[queef]

705 kills μαζί με αυτούς με το υποπολυβόλο του όμως

[WAR ANGEL]

ζητωντας συγνωμη απο τον wildweasel για την παραβιαση του κριτηριου του 20ου αιωνα συνεχιζω με τον Διομηδη εναν σχετικα αγνωστο Ομηρικο ηρωα
οριστε ενας συνδεσμος για την Wikipedia που αξιζει τον χρονο σας

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82

[ROOKIEJO]

ΒΡΑΧΝΟΣ
ΚΑΤΣΗΜΗΤΡΟΣ

[Dtq]

Γράψε κάτι, όχι μόνο ονόματα!

[ROOKIEJO]

πολλα μπορω αλλα δεν θελω ,για να κεντρισω το ενδιαφερον να μαθουμε ποιοι ηταν.
ελλαδα 1940 αλβανικο μετωπο

[Hardcore G.T.]

Ο Πάιπερ ήταν πραγματικά ένας πολύ ταλαντούχος αξιωματικός, και το μεγαλύτερο κατόρθωμά του ήταν στο ανατολικό μέτωπο με σειρά ηρωισμού και αυταπάρνησης σε διάφορες "ακατόρθωτες" αποστολές που του ανέθεταν. (Η "σφαγή του μαλμεντυ" έγινε χωρίς εντολή του ιδίου του Πάιπερ φυσικά, ήταν πρωτοβουλία μερικών θερμόαιμων SS, που όπως αποδείχτηκε έκαναν τους αμερικάνους να πολεμούν μέχρις εσχάτων προκειμένου να παραδοθούν στη συνέχεια)


Εδώ ασχολούμαστε με πολεμικούς ήρωες, δηλαδή ήρωες στα πεδία των μαχών ανά τον κόσμο στο διάβα της ιστορίας
Είναι πραγματικά πολύ απλό...έχεις να καταθέσεις κάποιο γεγονός? το βάζεις. Δεν έχεις? Μη γράφεις.

Συγγνωμη φιλε emperor αλλα ο Παιπερ δεν ηταν και υποδειγμα ηρωα...Οι σφαγες στο Μαλμεντυ εγιναν υπο δικες του διαταγες.
Ο Χιτλερ ειχε διαταξει το kampfgruppe του Παιπερ να δρασει ως αιχμη του δορατος στην επιθεση στις Αρδεννες και το οτι εκανε αυτα που εκανε ηταν για να καμφθει το ηθικο των Αμερικανων αλλα εγινε ακριβως το αντιθετο.
Συνολικα το αποδοθηκαν κατηγοριες για την σφαγη 362 αιχμαλωτων πολεμου και 111 αμαχων. Δεν νομιζω ολες αυτες οι δολοφονιες να εγιναν εν αγνοια του.
Και επειδη ειχε τυχει να διαβασω ενα βιβλιο σχετικα με την επιθεση στις Αρδεννες ξερω και μερικες λεπτομερειες για τα εγκληματα που διεπραξε
Οταν τα αρματα του κατελαβαν ενα Αμερικανικο σταθμο ανεφοδιασμου υποχρεωσε τους Αμερικανους να φουλαρουν τα αρματα του και μετα τους σκοτωσε επειτα πλιατσικολογησαν τα πτωματα τους , αργοτερα μια δυναμη 120 Αμερικανων ''επεσε'' πανω στα αρματα του Παιπερ.  Παραδοθηκαν καθως δεν διεθεταν αντιαρματικα και τους ειχαν περικυκλωσει. Τους πηγαν σε ενα αγρο και τους εστησαν σε σειρες και τους πολυβολησαν , Απο τους 20 που γλιτωσαν οι 12 μπηκαν σε ενα σπιτι αλλα τοτε οι Γερμανοι εβαλαν φωτια και καθως εβγαιναν εξω πνιγμενοι στον καπνο τους πυροβολησαν . Επισης σκοτωσαν εναν αριθμο Βελγων πολιτων οταν αμυνονταν μια γεφυρα στο ποταμο Αμπλεβ .

Συμφωνα με αυτα δεν ειναι και ''αγγελουδι''